| สวัสดีครับ
ฤดูร้อนปีนี้ค่อนข้างแปรปรวนไปมากเหมือนกันนะครับ
ความร้อนดูเหมือนจะมาล่ากว่าปกติ และ บางครั้ง
ก็มีลมเย็นจากทางเหนือพัดเข้ามาปะทะลมร้อนทำให้เกิดพายุฝนเป็นครั้งคราว
ครั้นบทจะร้อน อากาศก็ดูจะร้อน
มากขึ้นกว่าแต่ก่อนจนทำให้ไม่มีใครอยากจะออกมาอยู่นอกสำนักงานเพราะสู้ความร้อนไม่ไหว
อย่างไรก็ตาม
ความร้อนขนาดนี้ยังพอทำเนาครับหากเราไปที่อินเดียในช่วงฤดูร้อนอย่างนี้
แค่โผล่ออกไปนอกสำนักงานเพียง
อึดใจเดียวก็เกือบจะไหม้แล้วครับ
มีคนถามผมว่าสงกรานต์นี้ไปเที่ยวที่ไหน
ผมตอบอย่างเขิน ๆ ว่าไปเที่ยวญี่ปุ่นมา ที่เขินก็เพราะแท้ที่จริงแล้ว
ผมไม่ค่อยอยากจะเสียเงินไปเที่ยวต่างประเทศในช่วงนี้หรอกครับ
แต่คราวนี้ต้องขอยกเว้นสักครั้ง การไปเที่ยวที่
บริษัทนำเที่ยวหรือทัวร์จัดขึ้นนี่ ต้องแล้วแต่ดวงครับ บริษัทที่ผมซื้อทัวร์ไปนั้นก็เป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงอยู่
แต่ไกด์
หรือมัคคุเทศก์นั้นไม่ได้เรื่องเลย ที่ผมกล้าพูดอย่างนี้เพราะเมื่อราวปี
2509 นั้นผมไปเข้าเรียนหลักสูตรมัคคุเทศก์
ของคณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ มาเหมือนกันครับ แล้วสอบได้อันดับ 1
ของรุ่นจนได้รับโล่มาดูเล่นที่บ้านด้วย ดังนั้นผมจึงทราบว่าไกด์ที่นำพวกเราไปญี่ปุ่นคราวนี้หากจับมาสอบก็คงจะได้แค่
D เท่านั้น ผมลองคิดเหตุผลดูว่า
ทำไมจึงเป็นเช่นนี้ ก็เชื่อว่าเป็นเพราะบริษัทคงจะจัดทัวร์มากมายหลายคณะแต่ไม่มีไกด์มากพอ
ก็เลยต้องหาคน
ที่พอรู้ภาษาญี่ปุ่นมาเป็นไกด์ชั่วคราวนั่นแหละครับ
ความจริงแล้วผมไม่ค่อยชอบงานสงกรานต์หรอกครับ
เพราะผมรู้สึกว่าประเพณีที่ดีงามของไทยใน
เรื่องการไปขอพรและรดน้ำดำหัวผู้หลักผู้ใหญ่ ได้ถูกแปรเปลี่ยนไปเป็นงานที่ไม่เหมาะสมเท่าใด
เหมือนอย่างที่
หนังสือพิมพ์ไปสำรวจความเห็นและพบว่า เรื่องที่ผู้หญิงกลัวก็คือการออกมาเล่นสงกรานต์แล้วถูกทำอนาจาร
นั่นแหละครับ อีกอย่างหนึ่งผมเห็นว่า งานสงกรานต์ เป็น dilemma
อย่างหนึ่ง นั่นคือ เราเอาน้ำไปถลุงเล่นใน
ช่วงเดือนที่ประเทศกำลังขาดน้ำ แม้จะเปลี่ยนมาใช้แป้งประหน้า
หรือ สาดกัน แต่ลงท้ายก็ต้องเอาน้ำ
ปริมาณมหาศาลไปล้างแป้งเหล่านี้ แป้งบางส่วนก็คงจะลงไปตกตะกอนในท่อระบายน้ำ
แล้วต่อมาก็คงจะ
ไหลไปสู่แม่น้ำ ทำให้แม่น้ำตื้นเขิน และสกปรก แถมยังกำจัดออกไม่ได้ง่าย
ๆ เสียด้วย
แต่ยิ่งนานวันก็ดูเหมือนว่าเราจะไม่สามารถแก้ไขประเพณีที่กำลังถูกคนจำนวนมากชักนำไปทางเสื่อม
ให้กลับดีขึ้นได้เสียแล้ว ในเมื่ออะไรมันจะเกิด มันก็ต้องเกิดอย่างนี้
เราก็คงต้องทำใจแล้วละครับ
ในแวดวงไอทีที่ผมเกี่ยวข้องด้วยก็มีเรื่องน่าสนใจที่อยากจะบอกเล่าให้ฟังสักเล็กน้อย
นั่นก็คือ ทาง SIPA
ได้กำหนดจะจัดงานเกี่ยวกับการส่งเสริม C-Commerce ที่เชียงใหม่
ในวันที่ 28 เมษายนนี้ครับ
ผมเองคงไม่ได้ไปร่วมงานนี้ แต่อยากจะเล่าให้ฟังสักเล็กน้อยว่า
C-Commerce หรือ Collaborative
Commerce นั้นนับวันก็จะยิ่งมีความสำคัญมากขึ้น เพราะเป็นการทำธุรกิจร่วมกันผ่านระบบอินเทอร์เน็ต
ระหว่างผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหลาย C-Commerce ที่จะเปิดตัวที่เชียงใหม่นั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับ
การท่องเที่ยวครับ คือมีการสร้างระบบเชื่อมโยงธุรกิจโรงแรม ร้านอาหาร
สปา สายการบิน ธุรกิจค้าปลีก
ธุรกิจ OTOP ให้มาร่วมกันให้บริการลูกค้าได้ ระบบที่จัดทำขึ้นมีทั้งระบบโรงแรง
ระบบร้านอาหาร
ระบบชำระเงิน ระบบประชาสัมพันธ์สินค้า ระบบลูกค้าสัมพันธ์ ฯลฯ
งานนี้จะจัดที่โรงแรมเชอราตัน
เชียงใหม่ครับ
อีกเรื่องหนึ่งที่เกี่ยวกับผมโดยตรงก็คือ
ผมได้รับอนุญาตให้เป็นอาจารย์สอนหลักสูตร CMMI จากสถาบัน
Software Engineering Institute แล้วครับ ในเดือนพฤษภาคมนี้ก็จะเปิดสอนหลักสูตรนี้
3 วันระหว่างวันที่
18 20 ที่โรงแรมสยามซิตี้ครับ ใครสนใจก็ติดต่อไปได้ที่คุณกรรณิกา
ซอฟต์แวร์พาร์ก ครับ
สำหรับเรื่องที่ผมเขียนในช่วงนี้ก็มีเรื่องแนะนำหนังสือสักสองเล่ม
และ Presentation เกี่ยวกับการออกแบบ
ทางด้านวิศวกรรมครับ ใครสนใจก็เปิดอ่านได้ แล้วเอาไว้พบกันใหม่ช่วงต้นเดือนครับ
ครรชิต มาลัยวงศ์
|
