สวัสดีครับ
ตั้งแต่ช่วงกลางเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา เว็บของผมมีปัญหาทำให้เปิดอ่านไม่ได้ นักศึกษาและผู้สนใจจึงไม่สามารถไปดาวน์โหลดแฟ้มมาใช้ ที่เว็บหายไปนี่ไม่ได้มาจากถูกไวรัสเล่นงาน หรือมีใครมาขโมยเว็บของผมไปหรอกครับ เรื่องของเรื่องก็คือตอนนี้ผมไม่มีคนดูแลเว็บเป็นประจำ ทำให้ผมลืมจ่ายค่าโดเมนเนม และ ค่าตั้งเว็บไซต์น่ะครับ มิหนำซ้ำเว็บไซต์ของผมก็ไปตั้งอยู่ที่อเมริกาโน่นเพราะเดิมทีเป็นการรู้จักกันเป็นส่วนตัวไม่ได้เสียเงิน กว่าจะติดต่อเสียเงินก็ทำให้เสียเวลาไปนาน
มีคนถามผมว่าตั้งเว็บไปทำไมในเมื่อต้องเสียเงิน ผมตอบว่าทำไปเพราะความสนุกและต้องการเผยแพร่ความรู้ด้านไอทีให้นักศึกษาและผู้สนใจได้ทราบ ผมไม่คิดว่าผมรู้เรื่องไอทีไปหมดทุกด้าน แต่ความเป็นครูบาอาจารย์ทำให้ผมต้องอ่านและศึกษาตลอดเวลา และเมื่อศึกษาแล้วก็อยากให้คนอื่นได้ทราบบ้างเท่านั้นเอง
เวลานี้มีสื่อที่คอยเสนอเรื่องไอทีให้คนทั่วไปอ่านกันมากแล้ว แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าเรื่องที่นำเสนอนั้นบางเรื่องอ่านแล้วไม่ค่อยจะเข้าใจ ผู้เขียนบางคนซ่อนเนื้อหาที่จะสื่อสารเอาไว้อย่างแนบเนียนราวกับสารคดีหรือบทความนั้นเป็นเรื่องลึกลับที่จะต้องสืบหาว่าใครทำอะไร บางคนบอกว่าสารคดีนั้นควรเขียนให้สละสลวย ใช้ถ้อยคำที่สวยงาม มีจังหวะจะโคน จะได้เป็นสารคดีที่ดีถึงขั้นเป็นวรรณกรรมได้ เรื่องนี้ผมเห็นด้วยเพียงครึ่งเดียว โลกยุคนี้บังคับให้เราต้องทำอะไรรวดเร็วเท่าความคิด เหมือนที่บิลล์ เกตส์ ใช้คำว่า Speed of Thought ผมจึงเห็นว่าเราควรเขียนสารคดีที่นำความรู้ที่เข้าใจได้ง่ายและรวดเร็วออกมาเผยแพร่ให้มาก ๆ จะดีกว่าสารคดีที่มีความสวยงาม แต่อ่านเข้าใจยาก
นั่นคือแนวทางในการเขียนเรื่องของผม อย่างไรก็ตามน่าเสียดายที่ผมไม่มีเวลาเขียนเรื่องเพื่อนำเสนอความรู้และความคิดได้มากเท่าที่ผมต้องการ เพราะผมยังต้องใช้เวลาอีกหลาย ๆ ชั่วโมงต่อวันทำงานให้กับบริษัทและหน่วยงานที่ผมเป็นที่ปรึกษา งานที่ผมทำนั้นเกี่ยวข้องกับการเขียนเหมือนกัน แต่เป็นการเขียนที่นำมาเปิดเผยไม่ได้ ดังนั้นในบางเดือนเรื่องที่ผมนำเสนอจึงอาจจะมีมากหน่อยหากผมขยันและมีเวลาจะเขียน แต่บางเดือนก็อาจจะมีน้อยหน่อย เหมือนอย่างเช่นเดือนนี้ แต่เพื่อให้นักศึกษาและท่านที่สนใจติดตามอ่านเว็บของผมผิดหวังน้อยหน่อย ผมจึงนำเอาเรื่องที่เคยเขียนไว้ก่อนแล้วบางเรื่องมาแก้ไขปรับปรุงให้อ่านในเดือนนี้ด้วย
นอกจากนั้นผมยังมีโอกาสเดินทางไปต่างจังหวัดค่อนข้างบ่อย บางครั้งก็ไปสัมมนา และบางครั้งก็ไปเที่ยววัด ดังนั้นผมจึงขอนำเรื่องที่เคยเขียนเมื่อครั้งไปเที่ยววัดมาเริ่มให้ท่านอ่านสนุก ๆ กันด้วย ขอเชิญอ่านตามความพอใจได้ครับ
สวัสดีครับ
|