สวัสดีครับ

        วันคืนผันผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนความฝัน พร้อม ๆ กันนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงผันแปรไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ก็ยังเป็นเพียงปรากฏการณ์ส่วนหนึ่งในโลกธรรม 8 คือ ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ สรรเสริญ นินทา สุข ทุกข์ ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน

        เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองและในโลกนี้น่าจะช่วยให้เราได้เข้าใจความจริงของโลก เพื่อที่เราจะได้ใช้เวลาที่เหลืออยู่ของชีวิตอย่างได้ประโยชน์สูงสุด สำหรับตัวเอง ครอบครัว ชุมชน ประเทศ และ โลก

        ความจริงแล้ว การมีชีวิตอยู่ของคนแต่ละคนนั้นเป็นเพราะมีเหตุปัจจัยต่าง ๆ มากมายนับไม่ ถ้วนเป็นตัวตั้งต้น เราอาจจะรอดชีวิตมาได้เพราะวัวที่อยู่ในอเมริกา หรือออสเตรเลีย มีน้ำนมให้เกษตรกรรีดส่งโรงผลิตนม รอดมาได้เพราะเรือที่บรรทุกนมวัวล็อตนั้นสามารถแล่นมาจอดที่ท่าเรือกรุงเทพฯ ได้อย่างปลอดภัยโดยไม่อับปางเพราะพายุ รอดมาได้เพราะเจ้าของรถบรรทุกที่นำนมจากท่าเรือมายังโรงงานคัด แยก บรรจุ เพื่อส่งไปขาย รอดมาได้เพราะมีร้านค้าที่รับนมกระป๋องมาขาย ฯลฯ ด้วยเหตุนี้เองคนบนโลกนี้จึงสัมพันธ์กันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง และอาจจะสัมพันธ์กับแมลง, สัตว์ และ พืชอีกนับไม่ถ้วน

        แต่เหตุใดนักการเมืองทุกวันนี้ จึงคิดว่าตนเองเท่านั้นที่เป็นผู้นำประเทศ และคิดจะจูงให้คนในประเทศเดินไปในทิศทางที่เขาต้องการอย่างเซื่อง ๆ การได้รับเลือกตั้งให้เป็น สส. และผู้บริหารประเทศ ไม่ได้เป็นการมอบหมายให้อำนาจที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ แต่มอบหมายให้ไปบริหารประเทศให้ก้าวหน้า ไม่ใช่บริหารประเทศเพื่อหาเงินเข้ากระเป๋า

        น่าเสียดายที่ทุกวันนี้ นักการเมืองและลิ่วล้อซึ่งเป็นผู้บริหารระดับสูงในหน่วยงานราชการ ล้วนแต่นั่งคิดนอนคิดวิธีการที่จะหาเงินเข้ากระเป๋าทั้งนั้น และทุกวันก็จะมีแต่ไอเดียที่จะสร้างสิ่งที่ไร้ประโยชน์ด้วยจำนวนเงินมหาศาลเพื่อจะได้ค่าคอมมิสชันเข้ากระเป๋า

        นักการเมืองก็คิดเป็นแต่วิธีการแก้ปัญหาด้วยการผลาญเงินที่มีน้อยนิดของชาติ ยกตัวอย่างเช่น การขึ้นรถเมล์และรถไฟฟรี เป็นการผลาญเงินไปหลายหมื่นล้านในชั่วพริบตาโดยไม่จำเป็น แทนที่จะนำเงินจำนวนนี้ไปใช้สร้างโครงสร้างพื้นฐานสำหรับแก้ปัญหาพลังงานระยะยาวให้ประเทศ

        ทุกวันนี้ถ้าเราลองพิจารณาดูการเมืองไทยทุกระดับ เราจะไม่พบเลยว่าเรามีนักการเมืองที่เคยผ่านการเรียนรู้ในหลักสูตรที่จะสร้างประเทศไทยให้เข้มแข็ง ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องบังคับให้ผู้ที่ต้องการเป็นนักการเมืองทุกคนต้องเรียนรู้ในหลักสูตรการเมือง และ การบริหารประเทศในยุคโลกาภิวัตน์เสียใหม่ ผู้เรียนในหลักสูตรนี้จะต้องเรียนรู้ทั้งภาควิชาการและภาคปฏิบัติ ต้องมีสหกิจศึกษาประกอบโดยส่งให้ทุกคนเข้าไปอยู่ในสลัมบ้าง เรือนจำบ้าง หรือ ในท้องถิ่นบ้าง จากนั้นให้ทำวิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวกับการพัฒนาท้องถิ่น ถ้าใครไม่สามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขสลัม หรือท้องถิ่น ให้มีสภาพดีขึ้นได้ หรือไม่สามารถทำให้นักเรียนในชุมชนนั้นมีที่เรียนที่ดีได้ ก็ถือว่าสอบตก และไม่สามารถสมัครเข้ารับการเลือกตั้งได้

        เห็นไหมครับว่านี่เป็นข้อพิสูจน์ความสามารถที่แท้จริง ถ้าทำไม่ได้ก็อย่ามาเป็นเสนอหน้าสมัครเข้ารับการเลือกตั้งเป็นอันขาด

        ผมเชื่อครับว่า นักการเมืองคงไม่กล้ารับข้อเสนอของผม เพราะนักการเมืองส่วนมากไม่ได้หวังจะเข้าไปแก้ปัญหาระดับท้องถิ่นหรือระดับชาติหรอกครับ แต่ต้องการสร้างปัญหาให้ชาติมากกว่า อย่าลืมครับว่าไม่มีอะไรที่อยู่ได้โดยลำพัง ทุกอย่างเกี่ยวพันกันหมด เมื่อท่านสร้างปัญหาให้ชาติ ปัญหานั้นในที่สุดแล้วก็จะมาเกี่ยวพันกับตระกูลและลูกหลานของท่านในอนาคต และเมื่อนั้นท่านก็จะรู้สึก

        ในเดือนกันยายนที่ผ่านมานี้ ผมบังเอิญโชคดีได้ไปชมพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ที่บ้านเชียง อุดรธานีมา โดยเฉพาะเป็นช่วงที่กำลังจัดงานส่งเสริมการท่องเที่ยวบ้านเชียงด้วย ทำให้เขาเปิดพิพิธภัณฑ์ให้ดูกันอย่างละเอียด พิพิธภัณฑ์บ้านเชียงก็นำเสนอเรื่องราวของเครื่องถ้วยชามที่ทำโดยคนบ้านเชียงเมื่อสามพันกว่าปีมาแล้ว คนเหล่านี้เมื่อสองสามร้อยปีก่อนก็ได้หายไปหมด ส่วนคนบ้านเชียงปัจจุบันนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนยุคก่อนเลย

        ศิลปะภาพเขียนธรรมชาติบนเครื่องถ้วยชามที่พบนั้น เป็นศิลปะที่สวยงามและเป็นเอกลักษณ์พิเศษที่ไม่เหมือนใคร ผมเดินดูลวดลายเหล่านี้อย่างเพลิดเพลินถึงแม้จะไม่เข้าใจความหมายของลวดลายเหล่านั้น (ผมก็ไม่แน่ใจว่า ผู้วาดลวดลายต้องการสื่อความหมายหรือเปล่า) ถ้ามีโอกาสในอนาคต ผมก็จะกลับมาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์แห่งนี้อีก

        ผมอยากเห็นนักการเมืองสนใจนำเงินมาสร้าง พิพิธภัณฑ์ทำนองนี้ไว้ทุกจังหวัด โดยนอกจากจะให้เป็นสถานที่ตั้งแสดงและศึกษาวิจัยเกี่ยวกับสิ่งที่นำมาตั้งแสดงแล้ว ยังจะต้องให้เป็นแหล่งพัฒนาความรู้ให้แก่ชุมชนด้วย แต่สงสัยว่าความหวังของผมคงจะไม่มีทางเป็นจริงแม้ในอีกร้อยสองร้อยปีข้างหน้า ตราบเท่าที่ยังไม่จับนักการเมืองเหล่านี้มาเล่าเรียนในหลักสูตรที่ผมเสนอ

        ครับ... วันนี้ก็เพ้อบ่นไป ตามแนวทางของรายการที่ทำให้อดีตนายกฯ ต้องเข้าปิ้ง ผมว่าตราบใดที่พวกเราพูดถึงเรื่องนักการเมืองก็ต้องบ่นไปเรื่อย ๆ อย่างนี้แหละครับ

สวัสดี

ครรชิต มาลัยวงศ์