สวัสดีครับ

          ถนนหน้าบ้านของผมมีต้นประดู่ยืนตระหง่านเรียงรายเป็นแนวอยู่หลายต้น กทม.มาปลูกเอาไว้นานจนผมจำไม่ได้แล้ว ขณะนี้แต่ละต้นยืดตัวสูงแผ่กิ่งก้านออกไปไกลให้เงาครึ้ม ต้นเดือนเมษายนนี้ประดู่แต่ละต้นแข่งกันออกดอกเหลืองเต็มไปทั้งยอด สีเหลืองของดอกสลับกับสีเขียวของกิ่งและใบที่แกว่งไกวไปมาเมื่อต้องลมช่วยสร้างความสบายได้บ้าง แม้ว่าลมนั้นจะเป็นลมร้อน ที่ถนนในทำเนียบรัฐบาลที่ทอดระหว่างคลองผดุงกรุงเกษมมาออกถนนพิษณุโลกนั้น ต้นตะแบกกำลังอวดดอกสีม่วงสดใสแข่งกับราชพฤกษ์ซึ่งกำลังห้อยพวงดอกเหลืองจ้าลงมาตัดกับสีม่วง ผมนึกสงสัยในใจขณะเดินผ่านใต้ร่มเงาของตะแบกและราชพฤกษ์ว่า จะมีใครบ้างที่ชื่นชมกับความงามของสีสันอันเจิดจ้าในใจกลางของศูนย์กลางการปกครองประเทศบ้าง เพราะดูเหมือนว่าคนที่เดินผ่านใต้ร่มเงานั้นจะมีแต่ผู้ที่กระวนกระวายจากสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดฝันว่าจะเกิด

          พายุฤดูร้อนของเดือนเมษายนพัดผ่านเข้ามาพร้อมกับฝนห่าใหญ่ ต้นราชพฤกษ์ในบ้านของผมนั้นปกติออกดอกล่ากว่าต้นอื่นๆ จนถึงทุกวันนี้ราชพฤกษ์ต้นนี้ห้อยดอกมาให้ชื่นชมเพียงไม่กี่ช่อ ส่วนใบอื่น ๆ ยังเขียวสดใส "สงสัยว่าปีนี้จะไม่ได้เห็นดอกแล้ว เพราะฝนตกบ่อยเหลือเกิน" ภรรยาของผมเปรยขึ้น ผมเองไม่แน่ใจ เพราะใครจะคาดการณ์ธรรมชาติได้ ปีนี้หนังสือพิมพ์ลงข่าวว่าจะเกิดปรากฏการณ์ลานีญา ซึ่งจะทำให้ประเทศไทยมีฝนตกชุกก่อนฤดูกาล และอาจมีน้ำท่วมหลายพื้นที่ ฝนที่ตกลงมาก่อนอาจทำให้พืชที่ปลูกในช่วงแล้งเสียหายก็จริงอยู่ แต่น่าจะช่วยบรรเทาปัญหาการขาดน้ำในฤดูร้อนนี้ได้

          ช่วงวันหยุดและวันสุดสัปดาห์ต้นเดือนผมไปเดินดูหนังสือในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติที่ศูนย์ประชุมสิริกิติ์เหมือนทุกครั้ง ปีนี้โชคดีที่ผู้จัดงานเขาเริ่มเปิดงานตั้งแต่ 9.00 น. ช่วงเช้าอย่างนี้ยังจอดรถง่าย หนอนหนังสือยังมากันน้อย แต่เพียงสองชั่วโมงเศษหนอนหนังสือก็เข้ามายัดเยียดกันเต็มทั้งศูนย์ประชุม ผมเองรู้สึกเสียดายที่ศูนย์ประชุมแห่งนี้สร้างเพียงชั้นเดียวเท่านั้น ความจริงน่าจะสร้างสักห้าหกชั้นให้มีพื้นที่กว้างขวางเหมือนกับศูนย์ประชุมในกัวลาลัมเปอร์หรือในฮ่องกง พร้อมกับจัดทำที่จอดรถให้สะดวกมากขึ้น ศูนย์ประชุมที่อยู่ใจกลางเมืองอย่างนี้จะหาที่สร้างใหม่ได้ยากเต็มทีแล้ว

          ในช่วงเวลาสั้นๆ ผมไม่สามารถเดินดูคูหาหนังสือได้ครบทั้งศูนย์ประชุม ได้แต่รีบเลือกซื้อหนังสือแล้วก็กลับก่อนที่จะไม่สามารถขยับเขยื้อนตัวไปไหนได้ และก่อนที่กระเป๋าเงินจะถูกมิจฉาชีพฉกไปเสียก่อน เป็นเรื่องน่าอายที่ต้องมีคนถือโทรโข่งเดินประกาศเตือนไปทั่วงานให้ระวังตัว คิดในแง่ดีก็คือเกิดมาในยุคนี้เราจะต้องมีสติพร้อมเพื่อระมัดระวังไม่ให้เกิดสิ่งอันไม่พึงประสงค์มาเกิดขึ้นกับตัวเรา มือหนึ่งคอยเลือกหนังสือส่วนอีกมือหนึ่งก็กุมกระเป๋าเงินไว้

          หนังสือทุกวันนี้ราคาแพงอย่างน่าใจหาย ผมซื้อหนังสือได้ไม่กี่เล่มก็หมดเงินไปมากอักโขอยู่ เรื่องราคาแพงนี้ก็คงจะไปร้องทุกข์กับใครไม่ได้เพราะสำนักพิมพ์ก็มีเหตุผลอยู่ ไหนจะน้ำมันราคาแพงมากขึ้นทุกวัน ไหนจะราคากระดาษที่แพงกว่าประเทศอื่น ไหนจะราคาอาหารและน้ำตาล ไหนจะค่าแรง นอกจากนั้นการพิมพ์หนังสือก็ต้องเสียค่าพิมพ์ให้โรงพิมพ์ก่อนที่จะขายได้หมด แล้วยังต้องมีที่เก็บที่เหมาะสม ส่วนค่าจัดจำหน่ายไปยังร้านค้าย่อยก็ต้องอาศัยสายส่งซึ่งหักไปแล้วประมาณ 40% ไหนจะค่านักเขียนนักแปลอีกตั้งแต 10% ขึ้นไปแล้วแต่ตกลงกัน และถ้าหากเป็นหนังสือแปลมีลิขสิทธิ์ด้วยแล้วก็ต้องเสียค่าลิขสิทธิ์อีกตั้งแต่ 5 ถึง 10% คิดแล้วน่าเหนื่อยใจ แต่ขนาดตัวเลขค่าใช้จ่ายสูงมากอย่างนี้ สำนักพิมพ์ก็เกิดขึ้นมากมาย นักเขียนที่มีผลงานจำนวนมากหลายคนก็เริ่มตั้งสำนักพิมพ์เองเหมือนกัน

          ในช่วงนี้ผมได้รับเชิญไปบรรยายหลายแห่ง แต่ขอนำเอาสรุปคำบรรยายที่นักศึกษา MBA ด้าน Life Science สรุปไว้มาลงเพียงเรื่องเดียว ส่วนคำบรรยายที่เหลือเป็นเรื่องคล้ายๆ กันที่ผมเคยบรรยายบ่อยครั้งแล้วครับ

ครรชิต มาลัยวงศ์