เหตุการณ์สึนามิ และ พายุเฮอริเคน แคทรินา น่าจะทำให้พวกเราแต่ละค้นต้องคิดกันว่า หากเราต้องประสบปัญหาภัยพิบัติทำนองนี้บ้าง เราจะเตรียมตัวรับมืออย่างไร
ในกรณีที่บ้านเรือนของเราอยู่ใกล้ชายทะเลบริเวณที่อาจถูกคลื่นสึนามิถล่มได้นั้น ขณะนี้ทางการกำลังเร่งรีบสร้างระบบเตือนภัย เป็นสัญญาณเสียงที่จะดังก้องขึ้นล่วงหน้าหากตรวจพบว่าเกิดแผ่นดินไหว และมีโอกาสที่คลื่นสึนามิจะก่อตัวขึ้น หมู่บ้านหลายแห่งได้จัดทำทางเท้าที่มีเครื่องหมายชี้บอกทิศทางสำหรับให้หนีขึ้นไปสู่ที่สูงแล้ว และหน้าที่ของเราก็คือ คว้ากระเป๋าฉุกเฉินที่จัดเตรียมไว้หนีไปให้เร็วที่สุด
ภัยธรรมชาติที่สามารถเตือนได้ล่วงหน้าในระยะเวลาค่อนข้างนานมีหลายอย่างด้วยกัน เช่น พายุไต้ฝุ่น พายุฝน น้ำท่วม และไฟป่า แต่ก็มีภัยธรรมชาติอีกหลายอย่างที่ไม่สามารถเตือนได้ล่วงหน้า เช่น แผ่นดินไหว แผ่นดินถล่ม น้ำป่าไหลทะลักเข้าท่วมโดยฉับพลันทั้งๆ ที่ไม่มีวี่แววของฝน หรือถูกอุกาบาตพุ่งชน (ซึ่งยังไม่เคยมีเหตุการณ์ทำนองนี้จริงๆ)
ผมลองคิดดูเล่นๆ ว่า หากต้องประสบภัยธรรมชาติที่รุนแรงถึงขั้นต้องทิ้งบ้านเรือนหนีไปยังที่อื่น ผมควรจะเอาอะไรติดตัวไปบ้าง เมื่อคิดแล้วก็ลองจดรายการออกมาดังที่เห็นข้างล่างนี้ ดูแล้วก็มากเหมือนกันนะครับ แต่คงต้องเตรียมชนิดเบาๆ เอาไว้
เพื่อให้หิ้วได้ง่ายๆ และต้องเอาวางไว้ในที่ซึ่งสามารถกวาดลงกระเป๋าหรือเป้ได้ง่ายๆ
- เป้หรือกระเป๋าแว่นตา
- (จำเป็นมากสำหรับคนที่สายตาไม่ปกติ)
- เสื้อผ้าหนึ่งชุด
- รองเท้าแตะฟองน้ำ
- ขันพลาสติกเล็ก
- อาหารแห้งและน้ำดื่มขวดเล็ก
- ยาประจำตัว ผ้าพันแผล และ ผ้าปิดแผล
- ไฟฉาย
- ไฟแช็ก
- เทียนไข
- มีดพับอเนกประสงค์
- ร่ม
- เชือกพลาสติก
- ผ้าพลาสติกอย่างหนา
- หมอนลม
- เข็มทิศ
- ปากกาเขียนกระดานแบบล้างไม่ออก
แน่นอนครับ อาจจะมีสิ่งของอย่างอื่นๆ อีกสุดแท้แต่ความจำเป็นของแต่ละคน หรือแล้วแต่ลักษณะของภัยธรรมชาติที่จะต้องอพยพหนี เช่น ถ้าหากรถบรรทุกแก๊สพิษมาคว่ำและทำแก๊สรั่วหน้าหมู่บ้านของเรา เราคงต้องการสิ่งของที่แตกต่างไปจากนี้บ้าง ใครจะเตรียมอะไรก็ลองคิดดูเองก็แล้วกันครับ คิดตอนนี้อาจจะเป็นเพียงอาหารสมองสนุกๆ และผมเองก็หวังว่าเราคงจะไม่ต้องใช้มันในชีวิตจริงนะครับ